Bericht uit Tanzania

Tanzania 30-7

Wow! We zijn al bijna 2 weken onderweg. Gisteren aangekomen in Mikumi waar we de komende 3 maanden verblijven, hoog tijd om wat ervaringen met jullie te delen.

Na een vliegreis waarin we meer vrouwen met niqaab hebben gezien dan uren slaap, kwamen we vorige week dinsdag veilig aan in Dar es Salaam (de grootste stad van Tanzania). Na 2 uur wachten op ons visum mochten we het land in :). Dingen gaan hier toch duidelijk wat anders. Veel mensen hebben ook duidelijk geen zin in hun werk maar toch krijg je met een beetje geduld een hoop voor elkaar. Heel veel dingen zijn toch verrassend goed te regelen.

De eerste paar dagen hebben we doorgebracht aan de rand van Dar, in een mooi huis op een heuvel. Het huis is van Demère, een oud-collega en vriendin van mijn vader. Een ontzettend leuke vrouw die ons van alles heeft verteld over Tanzania. Dar es Salaam is een stad met meer dan 4 miljoen inwoners en aan de verkeersregels houdt niemand zich. Best wel geinig om vanuit een Bajaji (Tanzaniaanse tuktuks) te ervaren, maar we besloten toch het centrum maar een beetje te mijden. In plaats daarvan hebben we bijvoorbeeld gegeten in het restaurant dat nu op de plaats van ons oude huis staat! Ontzettend leuk.

Na deze eerste paar dagen hebben we bijna een week op Zanzibar doorgebracht, het grote eiland voor de kust van Tanzania. Echt prachtige stranden, vriendelijke mensen en genoeg te zien en beleven. We hebben gesnorkeld bij een koraalrif, prachtige vissen en zeesterren gezien en we hebben reuzenschildpadden gevoerd. Echt indrukwekkend hoe groot die worden. Zanzibar is een aanrader! En als je er eenmaal bent relatief echt niet duur. Wel helaas een erg nare ochtend halverwege de week gehad omdat we ’s ochtends wakker werden van geschreeuw en wat klonk als rake klappen. Er werd ingebroken in de kamer naast ons, gelukkig is daarbij niemand echt gewond geraakt en bleven wij gespaard. Maar dat deed ons besluiten naar de andere kant van het eiland te verkassen. Uiteindelijk wel leuk want daardoor hebben we veel meer van het eiland gezien, maar die ochtend waren we wel echt ontzettend bang.

Eergisteren zijn we met de boot teruggegaan naar Dar es Salaam. Marjolein werd nog flink ziek (evenals het overgrote deel van de andere passagiers) door de heftige deining. Was echt alsof we 2 uur lang in een achtbaan zaten, als je probeerde op te staan vloog je bijna de lucht in. Op zulke momenten zou het wel handig zijn om héééél even geen evenwichtsorgaan te hebben. In Dar nog wat dingen geregeld zoals het busticket naar Mikumi. Daarna terug naar Demère, daar haar moeder en oudste zoon ontmoet, erg leuk. Vervolgens niet te laat gaan slapen want we moesten gisteren al om half 5 op. Hadden namelijk de bus van 6 uur. Uiteraard kwamen we daar met ons goede gedrag om half 6 aanzetten terwijl de bus uiteindelijk pas om kwart voor 7 vertrok. We moeten nog een beetje wennen aan de cultuurverschillen. We hadden wel stoelen voorin de bus gekregen waardoor we met onze lange benen toch genoeg ruimte hadden, erg chill. Onderweg heel veel impala’s gezien, maar ook al een paar giraffes, een paar zebra’s en een buffel. Zo gaaf om te zien! De Tanzanianen om ons heen zijn het natuurlijk gewend maar vonden het wel grappig dat wij zo enthousiast waren dus wezen ons op dieren die wij over het hoofd zagen.

En nu zijn we dan in Mikumi! Het ziekenhuis is groter dan we hadden verwacht. De mensen zijn heel vriendelijk en het guesthouse waar we in verblijven is echt heel goed. We hebben uitzicht op een mooie tuin waar af en toe stokstaartjes en aapjes doorheen lopen en er staan een paar erg mooie bomen. Daarnaast hebben we goede bedden, een douche met warm water, een kokkin die goed kan koken en het bereik van het internet is hier zelfs goed. Relatief ontzettend veel luxe dus, belooft veel goeds voor de komende maanden! Vandaag lekker uitrusten, morgen al meteen een kleine safari maken (we hebben nog geen olifanten en leeuwen gezien, hopelijk morgen wel) en dan begint Marjolein maandag al in het ziekenhuis. We zullen proberen wat waker wat te schrijven, dan worden het ook niet zulke belachelijk lange verhalen. Wil je een keer skypen of whatsapp bellen, neem even contact op! Met het internet hier kan dat prima :)

Liefs M&M